در مورد تیم ملی حق را به بهداد سلیمی می‌دهم/ ما قهرمان می‌شویم و بازیکنان فوتبال دلار می‌گیرند!

 تیم ملی فوتبال ایران در جام ملت‌های آسیا با شکست مقابل ژاپن در نیمه نهایی از گردونه مسابقات کنار رفت تا همین نتیجه پایان همکاری 8 ساله ایران و این سرمربی پرتغالی باشد. بازیکنان تیم ملی که برای شرکت در این مسابقات اردوی آماده سازی چندان مناسبی نداشتند اما بنابر اعلام مسئولان وزارت ورزش پاداش چشمگیری با توجه به برتری چهار مسابقه در جام ملت‌ها به دست آوردند. پاداشی که به شاگردان کی روش پرداخت شد با انتقاد تند بهداد سلیمی، قهرمان و رکورددار وزنه برداری جهان روبه رو شد و به دنبال آن قهرمانان رشته‌های دیگر هم به حمایت از سلیمی پرداختند.

یکی از ورزشکارانی که حمایتش از قهرمان وزنه برداری مورد توجه قرار گرفت، فرزان عاشورزاده بود. با سونامی تکواندو ایران که در سال 2016 المپیک ریو را تجربه کرد و در مسابقات تکواندو بازی‌های آسیایی 2018 به مدال برنز دست یافته است، گفتگو کردیم که مشروح آن را ادامه می‌خوانید:

* در مسابقات انتخابی کشوری جواز حضور در اردوی آماده سازی را پیدا نکردید، شرایط خودت چگونه است؟

به صورت انفرادی تمرین می‌کنم؛ نزدیک به دو هفته دیگر به همراه تیم لوازم خانگی کن در مسابقات اُپن ترکیه شرکت می‌کنم و امیدوارم در این رقابت‌ها مدال باارزش طلا را کسب کنم تا بتوانم امتیاز المپیکی‌ام را افزایش بدهم و ان‌شاء الله بعد از این مسابقات هم برای شرکت در مسابقات کیش آماده می‌شوم. 

* برای انتخابی تیم ملی در وزن خودت شرکت نکردی.

در وزن 63- کیلوگرم شرکت کردم و دور چهارم بازی‌ها کنار رفتم؛ نظر کادرفنی این بود که نفرات اول و دوم به اردو راه پیدا می‌کنند که متاسفانه جزو این نفرات نبودم و در حال حاضر انفرادی تمرینات را پیگیری می‌کنم که ان شاء الله بتوانم در مسابقات پیش رو موفق باشم و در مرحله بعدی برای انتخابی قهرمانی جهان تلاش کنم. تلاش دارم تا عملکردم را بهتر کنم و دوباره به تیم ملی برسم.

* سال 2018 برای فرزان عاشورزاده آنقدر که می‌خواستی مطابق خواسته‌هایت پیش نرفت،‌ در سال جدید فکر می‌کنی به چه دستاوردهایی برسی؟

یک نقره قهرمانی آسیا و یک برنز بازی‌های آسیایی به دست آوردم و به هر حال مسیر ورزش قهرمانی پر از چالش‌ها و اتفاقات است، هیچ قهرمانی هیچ زمانی و در هیچ کشوری به این صورت نبوده که همیشه مدال طلا را در اختیار داشته باشد. من در دومین حضورم در بازی‌های آسیایی برنز گرفتم و در حال حاضر هم جزو پنج ورزشکار برتر ایران از نظر رنکینگی هستم و این برای من افتخار بزرگی است. نمی‌توانم همیشه طلا بگیرم اما همیشه تلاشم برای رتبه یک بوده؛ جردن باروز آمریکایی، بهداد سلیمی و قهرمانان بزرگ همیشه شرایطی را پیش رو خود می‌بینند که هیچ زمان شکست ناپذیر نیستند. شکست در زندگی تمام مردم جهان هست و من چون شروع خیلی خوبی در زندگی ورزشی داشته‌ام انتظار از من همیشه طلاست اما دیدگاه خودم به اینگونه است که از تمام اتفاقات درس می‌گیرم و برای آینده از آن‌ها استفاده می‌کنم. خدا را برای تمام آنچه به من رسیده و نرسیده شاکر هستم و قدم به قدم پیش می‌روم تا بهترین‌ها را برای کشورم رقم بزنم.

* از بهداد سلیمی گفتید، ایشان بعد از مسابقات جام ملت‌های آسیا واکنش عجیبی به پاداش بازیکنان تیم ملی داشت. مسابقات جام ملت‌های آسیا را دنبال کردید؟

بله، من هم همانند 80 میلیون نفر ایرانی قلبم برای تیم ملی می‌تپید، این درست است ورزش فوتبال در جهان به عنوان یک صنعت دیده می‌شود و سرمایه گذاری‌های زیادی روی آن صورت می‌گیرد. حالا یک میلیون دلار نه شما به تیم ملی فوتبال ایران 10 میلیون دلار بدهید که ما خوشحال هم می‌شویم. اما این را منصفانه ببینید که ما در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت کردیم و جایزه مدال طلا 40 سکه بود؛ هر سکه را 4 میلیون هم حساب کنیم می‌شود 160 میلیون تومان. این 40 سکه را هم هیچ زمان به موقع نمی‌دهند، شاید دو سال آینده بدهند. برای بازی‌های آسیایی به ترتیب برای برنز 40، نقره 80 و طلا 160 سکه پاداش قرار بوده به ورزشکاران پرداخت شود. در این دوره از مسابقات ما فکر می‌کنم 20 مدال طلا داشتیم و در حال حاضر 4 یا 5 ماه از مسابقات آسیایی گذشته اما این پاداش‌ها پرداخت نشده است. این را در نظر بگیرید که اگر شما جای من بودید یا یک ورزشکار حرفه‌ای که این تبعیض‌ها را ببنید، فشار را حس می‌کنید.

* پس با بهداد سلیمی هم عقیده هستید؟

من به آقای سلیمی حق می‌دهم، خودم سکه‌های بازی‌های آسیایی و قهرمانی آسیا را نگرفتم و معلوم نیست چه زمانی به دستم برسد. مگر عمر قهرمانی ما چقدر است؟ ما هم با دل و جان برای ایران فعالیت می‌کنیم کلی چالش پیش رو داریم. هیچ چیز مشخصی وجود ندارد؛ هم ورزش تیمی و هم ورزش انفرادی برای افتخار آفرینی کشور ما اهمیت دارد اما شما ببینید برای یک برد در جام ملت‌های آسیا چه مقدار پاداش به بازیکنان تیم ملی پرداخت شد؟ ما منکر این نیستیم که فوتبال یک صنعت است اما زمانی که شما این مقدار به تیم ملی می‌دهید، در موازات آن به سایر رشته‌ها هم توجه مشابه داشته باشید. با چنین شرایطی که تفاوت بین رشته‌ها باشد ورزشکاران دلسرد می‌شوند و به این فکر می‌کنند که چرا باید تمام سختی‌ها را تجربه کنند؟ وظیفه خودم دانستم به عنوان یک ورزشکار المپیکی و کسی که در رشته خودم مدال‌های جهانی و آسیایی دارم از آقای سلیمی حمایت کنم، تمام بازیکنان تیم ملی فوتبال بالای سر ما جا دارند اما من به شخصه حق را به آقا بهداد می‌دهم. 

* لحن سلیمی تند نبود؟

شهامت معذرت خواهی آقای سلیمی مثال زدنی بود. ایشان عذرخواهی کردند و در مقابل تمام بازیکنان هم با یک پست هماهنگ جواب دادند. شاید بازدید عکس‌ها و فیلم‌های کمیل قاسمی، حمید سوریان و ورزشکاران دیگر خیلی کمتر باشد اما همان‌ها هم دلی دنبال می‌کنند و از صمیم قلب به چنین ورزشکارانی علاقه نشان می‌دهند. 

* به این صورت که گفتید برای تامین مخارج زندگی حرفه‌ای باید با مشکلاتی رو به رو باشید.

من فارغ از هر موضوعی و بدون فرافکنی بگویم که یک ورزشکار حرفه‌ای هستم. در حال حاضر 5 سال توانسته‌ام مدال بگیرم و هیچ زمان نشده که دست خالی باشم. امسال هم مسئولان شهرستانی، فدراسیون، یا هر 5 ماه یک بار هزینه‌هایی به دست ما می‌رسد و همان را سرمایه گذاری می‌کنیم و پول‌ها و جایزه‌هایی که داشتم را جمع کردم و سعی کردم بیزنسی نه در حد پروژه‌های بزرگ بلکه در حدی باشد که در این وضعیت دشوار اقتصادی حداقل مخارج خودم را تامین کنم. باز هم من به عنوان یک تکواندو کاری شناخته می‌شوم که قراردادهای خوبی داشته و می‌توانم درامد تقریبا مطلوبی داشته باشم. ورزشکاران زیادی را می‌شناسم که پول ندارند کفش و لباس ورزشی تهیه کنند اما اسم ملی پوش بودن را یدک می‌کشند. امیدوارم بالاخره یک روزی حرف ما ورزشکاران به کرسی بنشیند و بودن خودمان را حس کنیم.

* تفاوت بین ورزشکاران رشته فوتبال و سایر رشته‌ها را چطور می‌بینی؟

ورزشکارانی مثل تکواندو،‌ کشتی، وزنه برداری، کاراته و خیلی دیگر از این رشته‌های ورزشی از دل همین مردم هستند. ورزشکاری قهرمان المپیک است اما در سطح شهر در کنار مردم زندگی روزمره‌اش را سپری می‌کند. قهرمان المپیک بودن کم نیست. هیچ زمان ندیدم که چنین ورزشکارانی با برخورد بدی کسی را برنجانند و محبوب نباشند. فوتبال اکثرا سلیقه‌ای است و شاید ورزشکاران رشته‌های دیگر یک هزارم فوتبالیست‌ها در فضای مجازی دنبال کننده نداشته باشند اما حتی همان 5 هزار نفر هم علاقه شدیدی به آنها دارند. 

* به عنوان سونامی تکواندو از تو انتظارها زیاد بوده و در مقابل تیم ملی فوتبال هم سردار آزمون را به عنوان یک استعداد جوان در اختیار دارد. عملکرد او را دنبال می‌کردی؟

بازی‌های او را دیده‌ام و خیلی از سبک بازی او لذت می‌برم. من به اکثر بازیکنان تیم ملی علاقه دارم و خدایی نکرده از هیچ کدام آنها کینه‌ای به دل ندارم؛ نه تنها من بلکه تمام ورزشکاران چون همه ما برای سربلندی این مرز و بوم تلاش می‌کنیم. آقای آزمون با شرایط سنی که دارند خیلی خوب بازی کردند و گلزنی هم داشت که باعث خوشحالی مردم ایران شد. این را بگویم که واکنش آقای سلیمی باعث نشده مهر و علاقه من به تیم ملی ایران کم شود.

* کارلوس کی روش پس از 8 سال ایران را ترک کرد، از او خاطره‌ای داری؟

در رابطه با ایشان باید بگویم که ایرانی‌ها را خیلی خوب شناخت، چندین بار ایشان را از نزدیک دیدم و واقعا جنتلمن بودند، در خصوص دستاورد و موارد دیگر نمی‌توانم اظهارنظر کنم چون فوتبال به هر حال بحث تخصصی خودش را دارد و کارشناس‌های این رشته می‌توانند در این باره صحبت کنند. از دیدگاه یک شهروند عادی که طرفدار تیم ملی است می‌توانم بگویم که از او خیلی خوشم می‌آمد و این را بگویم که تیمی داشت که لژیونر زیاد داشت و روحیات خوبی داشت.

* درباره لژیونرها صحبت کردی، خودت پیشنهاد خارجی داشتی یا تمایل داری در خارج از ایران بازی کنی؟

بهترین لیگ در آسیا برای کشور امارات است که قراردادهای خوبی امضا می‌کنند اما چون به ایرانی‌ها ویزای کار نمی‌‌دهند ما نمی‌توانیم به آنجا برویم. لیگ روسیه هم هست که مبلغ آن آنقدر نیست که بخواهیم ایران را ترک کنیم. بیشتر تکواندو در دو سه کشور آسیا لیگ پویا دارد.

* در پایان، سقف آرزوها برای سال 2019؟

همیشه دوست دارم بهترین خودم باشم، همیشه تحت هر شرایطی سعی کردم انگیزه‌ام را حفظ کنم تا برای خواسته‌هایم بجنگم، چون این را می‌دانم که مسیر ورزشی پر از چالش و اتفاقات است و از هیچکدام آنها دلسرد نمی‌شوم. از خدا می‌خواهم به من انگیزه بدهد تا مسابقات پیش رو را با بهترین نتایج پایان بدهم.